منیزیوم و کاهش خطر بیماریهای قلبی، سکته و دیابت
بر اساس متا آنالیز منتشر شده در مجله‌ی BMC Medicine، یک رژیم غذایی غنی از منیزیوم خطر بیماری عروق کرونر قلب، سکته و دیابت نوع 2 را کاهش می دهد. شواهد بدست آمده از این آنالیز- بروی منیزیوم و نتایج سلامت- حاصل بزرگترین آنالیز انجام شده بر روی داده‌های گردآوری شده از بیش از یک میلیون نفر در 9 کشوراست.
محققان دانشگاه Zhejiangو Zhengzhouدر چین دریافتند افرادیکه در رده‌ی بالاترین مصرف کنندگان منیزیوم تغذیه‌ای قرار دارند نسبت به افرادی که در پایین‌ترین رده هستند 12 درصد کمتر در معرض خطر سکته هستند و 10 درصد کمتر به بیماری عروق کرونر قلب و 26 درصد کمتر به دیابت نوع 2 مبتلا می‌شوند. نتایج این متاآنالیز همچنین نشان می‌دهد مصرف 100 میلی گرم منیزیوم بیشتر در روز می‌تواند میزان خطر سکته و دیابت نوع 2 را به ترتیب 7 درصد و 19 درصد کاهش دهد.
دکتر Fudi Wang نویسنده‌ی ارشد این تحقیق از دانشکده‌ی بهداشت عمومی دانشگاه Zhejiangمی‌گوید: کمبود منیزیوم در بدن با طیف وسیعی از بیماریها در ارتباط است اما هیچ گونه شواهد قطعی در مورد ارتباط بین کمبود منیزیوم در رژیم غذایی و خطرات سلامت تاکنون ارائه نشده است، متا آنالیز اخیر، به روزترین شواهدی که از ارتباط بین نقش منیزیوم در رژیم غذایی و کاهش خطر بیماریها حمایت می‌کند، را ارائه داده است.
دکتر Wangافزود: در دستورالعملهای فعلی سلامت به مصرف 300 میلی گرم در روز برای آقایان و 270 میلی گرم منیزیوم برای زنان توصیه شده است. علیرغم این موضوع کمبود منیزیوم نسبتاً شایع است در جمعیت عمومی بین 2.5تا 15 درصد از افراد از کمبود منیزیوم رنج می‌برند. یافته‌های ما برای اطلاع رسانی به عموم و سیاست گزاران به منظور کاهش خطرات بهداشتی مرتبط با کمبود منیزیوم مهم است.
وجود منیزیوم برای اعمال طبیعی بیولوژیکی مانند متابولیسم گلوکز، تولید پروتئین، سنتز اسیدهای نوکلئیک(DNA) حیاتی است. رژیم غذایی منبع اصلی منیزیوم بصورت عنصر است که در غذاهایی مانند ادویه جات، آجیل‌ها، لوبیاها، کاکائو، غلات کامل و سبزیجات برگ پهن یافت می‌شود.
در این آنالیز اطلاعات 40 مطالعه‌ی اپیدمیولوژیک از سال 1999 تا 2016 گردآوری و ارتباط بین منیزیوم تغذیه‌ای و بیماریهای مختلف بررسی و آنالیز شد.
در تمام این مطالعات، مقدار مصرف منیزیوم تغذیه‌ای بر اساس گزارش بسامد مواد غذایی در پرسشنامه یا یادداشت‌های تغذیه‌ای 24 ساعته‌ی افراد تعیین شده بود. از آنجائیکه غلظت منیزیوم برای تعریف رده های مصرف در مطالعات مختلف تا حدود زیادی با هم متفاوت بود، محققان از یک آنالیز دوز- پاسخی برای تأثیر افزایش هر 100 میلی گرم منیزیوم تغذیه‌ای بر بیماریها استفاده نمودند. این متاآنالیز حاصل بررسی مطالعات مشاهداتی بود و بنابراین حذف تأثیرات فاکتورهای بیولوژیک یا عوامل شیوه‌ی زندگی که بر نتایج مطالعات تأثیر می گذارند، امکان پذیر نبود. همچنین امکان استنتاج یک رابطه‌ی علی ومعلولی بین رفع کمبود منیزیوم و کاهش خطر بیماریها وجود نداشت. با این حال بزرگ بودن اندازه‌ی این متاآنالیز، داده‌هایی قوی را فراهم نمود که با در نظر گرفتن جنیست و مکان انجام تحقیق اطلاعات پایداری فراهم گردید. نویسندگان مقاله گفتند: یافته‌های آنها بر این نکته تاکید می کند که افزایش مصرف منیزیوم از طریق مواد غذایی می‌تواند برای سلامت کلی افراد مفید باشد.
منبع:www.medicalnewstoday.com/releases/314645.php